De persoonlijkheid van de lori papegaai is intens, in het algemeen. Dit is geen schuwe soort. De regenbooglijster is sprankelend en enthousiast, de”coach van de vogelwereld, en moedigt aan tot spelen wanneer zijn favoriete mens in de buurt is. Lories, ook wel lorikeets genoemd (wat niet helemaal klopt), zijn een opvallende groep onder de papegaaien. Ze behoren tot de kleurrijkste papegaaiensoorten en ze hebben een unieke borstelachtige tong, waarmee ze stuifmeel en nectar uit bloesems kunnen halen. Met nectar als hoofdbestanddeel van hun dieet, is het geen verrassing dat lori papegaaien energierijke vogels zijn.
Algemene informatie Lori Papegaai
Papegaaien staan bekend om hun felle kleuren, en enkele van de kleurrijkste leden van de papegaaienfamilie zijn lori’s en lorrevogels. De vele leden van deze papegaaiengroep (onderfamilie Loriinae), ook wel honingeters genoemd, komen voor op de eilanden van de Stille Zuidzee en Australië. Er zijn verschillen tussen lori papegaaien en lorreikeets, vooral als je de staarten vergelijkt. Over het algemeen zijn lori’s groter, met korte, afgeronde of vierkante staarten. Lorikeets zijn meestal kleiner, met langere, puntige staarten. De meeste lori papegaaien zijn rood met gele, paarse en groene vlekken; de meeste lorikeets zijn groen met rode en gele vlekken.
Waar leven Lori papegaaien?
Lori papegaaien en lorikeets zijn strikt boombewonend en kunnen worden aangetroffen in bossen, mangroves en eucalyptusbossen. De zwermen tellen soms duizenden vogels en lijken de hele hemel te bedekken. Sommige soorten, zoals de regenbooglorikeet, zijn nomadisch en volgen het bloeiseizoen van de eucalyptusbomen op en neer langs de kust van Australië. Hun kleine formaat en felle kleuren helpen lori’s en lorikeets zich in bomen te verbergen, waardoor ze meestal veilig zijn voor mogelijke roofdieren, zoals roofvogels en slangen. Het leven in grote groepen helpt ook om de lori papegaaien veilig te houden, omdat er veel ogen zijn om uit te kijken naar gevaar.
Lichaamsbouw lori papegaai
Lori papegaaien en lorrikieten hebben een lichaamsdeel dat uniek is onder de papegaaien: een borstelachtige tong! In plaats van voornamelijk noten en zaden te eten, zoals andere papegaaien, eten lori’s en lorrikieten bloemen, stuifmeel en nectar. Vanwege hun dieet hebben lori’s en lorrikieten een zwakke spiermaag en krop in vergelijking met andere papegaaien. Hun snavel is perfect voor het pletten van bloemen, en hun speciale tong dweilt de nectar op. De tong kan ook stuifmeeldeeltjes verzamelen en ze verpakken in gemakkelijk te eten bundeltjes. Deze vogels gebruiken hun sterke snavel en viervoetige poten zelfs om acrobatische toeren uit te halen! Lori papegaaien klimmen rond op de takken en hangen ondersteboven om bij alle bloemen van een boom te komen.
Socialisatie lori papegaai
Als sociale vogels trekken lori papegaaien en lorrikieten gewoonlijk in grote, kwetterende zwermen van boom naar boom op zoek naar bloemen en nectar, waarbij ze opgewonden kwetteren terwijl ze zich voeden. Eenmaal veilig terug in de boom waar ze hun voedsel zoeken, zijn de vogeltjes over het algemeen stil, tenzij ze een roofdier zien en een alarmroep laten horen. Zoals veel papegaaien blijven lori’s en lorrikieten gewoonlijk bij één partner en kunnen ze op elk moment van het jaar broeden, hoewel in zuidelijk Australië het broedseizoen tussen augustus en januari valt.
Lori’s en nestelen
De nestplaatsen van lori papegaaien bevinden zich hoog boven de grond in de holten van bomen, die de vogels bedekken met een laag vermolmd hout. Het vrouwtje en het mannetje slapen vaak samen, maar alleen het vrouwtje zit op haar twee kleine, witte eieren. Het mannetje helpt bij het voeden van de kuikens, die uit het ei komen met gesloten ogen en zonder veren. De kuikens van lori papegaaien krijgen langzaam veren en zijn na zeven tot acht weken in staat om te vliegen. Wil je meer informatie over de lori papegaaien? Bekijk dan Birdbox papegaaienschool.
Birdbox Papegaaienschool Downloaden